Οι κοινοί τραπεζικοί λογαριασμοί αποτελούν ένα ιδιαίτερα χρήσιμο εργαλείο για τη διαχείριση των οικονομικών των νοικοκυριών, ωστόσο, κρύβουν σημαντικές φορολογικές παγίδες. Οι μεταφορές χρημάτων μεταξύ των συνδικαιούχων, χωρίς την υποβολή των απαιτούμενων δηλώσεων στην εφορία, μπορεί να οδηγήσουν σε πρόσθετες φορολογικές επιβαρύνσεις.
Δείτε ακόμα: Πότε η απουσία από την εργασία θεωρείται… παραίτηση
Η ΑΑΔΕ έχει τη δυνατότητα να ελέγξει εάν κάποιος από τους συνδικαιούχους πραγματοποιεί αναλήψεις ή μεταφορές ποσών που υπερβαίνουν τη συνεισφορά του στον κοινό λογαριασμό. Σε τέτοιες περιπτώσεις, η πράξη μπορεί να θεωρηθεί δωρεά ή γονική παροχή, γεγονός που συνεπάγεται την υποχρέωση υποβολής δήλωσης μέσω της πλατφόρμας myPROPERTY.
Για παράδειγμα, εάν χρήματα μεταφερθούν από κοινό λογαριασμό γονέα και παιδιού σε ατομικό λογαριασμό του παιδιού, η πράξη ενδέχεται να χαρακτηριστεί ως δωρεά και να φορολογηθεί αναλόγως, εφόσον δεν έχει υποβληθεί σχετική δήλωση.
Η νομοθεσία προβλέπει ότι δωρεές έως 800.000 ευρώ μεταξύ συγγενών πρώτης κατηγορίας (γονέων, παιδιών, συζύγων, παππούδων, γιαγιάδων και εγγονών) είναι αφορολόγητες, υπό την προϋπόθεση ότι πραγματοποιούνται μέσω τραπεζικού συστήματος και έχει κατατεθεί δήλωση στην ΑΑΔΕ. Αν δεν τηρηθούν αυτές οι προϋποθέσεις, επιβάλλεται φόρος που μπορεί να φτάσει έως και το 40%, ανάλογα με τον βαθμό συγγένειας.
Οι δηλώσεις χρηματικών γονικών παροχών υποβάλλονται ηλεκτρονικά στο myPROPERTY, ενώ η ΑΑΔΕ επαληθεύει τα στοιχεία μέσω των δεδομένων που αποστέλλουν οι τράπεζες. Αν η συναλλαγή δεν επιβεβαιωθεί ή δεν προσκομιστούν τα απαραίτητα δικαιολογητικά, η φορολόγηση γίνεται από το πρώτο ευρώ.
Τέλος, σε περιπτώσεις διαδοχικών μεταφορών (όταν χρήματα δίνονται διαδοχικά μέσα στην οικογένεια για να καταλήξουν σε τρίτο πρόσωπο), η εφορία μπορεί να επιβάλει φόρο 20% χωρίς αφορολόγητο, εάν αποδειχθεί ότι ο τελικός αποδέκτης δεν ανήκει στους αφορολόγητους συγγενείς.
