Περισσότερα από 70 τεμένη βρίσκονται στο στόχαστρο των γαλλικών αρχών με την υποψία της αναμόχλευσης παθών ή ακόμα και της τρομοκρατικής δράσης. Ελέγχους και λουκέτα ανακοινώνει ο υπ. Εσωτερικών Νταρμανέν.
Όταν στη Γαλλία διεξάγεται δημόσια συζήτηση για τους κινδύνους από το αποκαλούμενο «πολιτικό Ισλάμ» γίνεται συχνά λόγος για «ισλαμιστικές τάσεις απόσχισης». Ο όρος πρωτοχρησιμοποιήθηκε στις αρχές του χρόνου από τον γάλλο πολιτικό επιστήμονα Μπερνάρ Ρουζιέ, ο οποίος στο μπεστσέλερ «Εδάφη που έχουν κατακτηθεί από τον ισλαμισμό» κάνει λόγο για προπαγάνδα ισλαμιστών ιμάμηδων και γαλλικές συνοικίες υπό τον έλεγχο ισλαμιστών.
Τη περασμένη άνοιξη ο πρόεδρος Μακρόν έθεσε ως προτεραιότητα τη καταπολέμηση ακραίων ιδεολόγων. Στις αρχές Οκτωβρίου αφιέρωσε αποκλειστικά στο ζήτημα αυτό ομιλία, στην οποία παραδέχθηκε ότι «στη Γαλλία υπάρχει ένα ακραίο Ισλάμ», το οποίο «σχετικοποιεί τη βία και υποσκάπτει τις αξίες της γαλλικής δημοκρατίας». Στην ομιλία του ο Εμανουέλ Μακρόν αναγκάστηκε να παραδεχθεί ότι: «Φέρουμε την ευθύνη για τις ισλαμιστικές αποσχιστικές τάσεις επιτρέποντας τη δημιουργία γκέτο».
code-block code-block-7″>
Για να ανακόψει αυτή την πορεία ο γάλλος προέδρος προτίθεται να κλείσει σχολές κορανίου, να εκπαιδεύσει ιμάμηδες στη Γαλλία και να επιβάλει αυστηρούς όρους στη χρηματοδότηση ισλαμικών συλλόγων και τζαμιών, κυρίως όταν τα χρήματα προέρχονται από το εξωτερικό. Για το λόγο αυτό ο Εμανουέλ Μακρόν ανέθεσε στη κυβέρνηση να προετοιμάσει νόμο «κατά των αποσχιστικών τάσεων».
2.600 τεμένη λειτουργούν στη Γαλλία
Η προετοιμασία του νομοσχεδίου, το οποίο φιλοδοξεί να καταπολεμήσει και το φαινόμενο των ομιλιών αναμόχλευσης παθών στο ίντερνετ, βρίσκεται ήδη στην τελική ευθεία και θα συζητηθεί την ερχόμενη Τετάρτη στο υπουργικό συμβούλιο. Από εδώ και στο εξής θα απαγορεύεται δια νόμου σε γονείς να μη στέλνουν τα παιδιά τους στο σχολείο, αλλά να τα διδάσκουν στο σπίτι, όπως συμβαίνει σε πολλές μουσουλμανικές συνοικίες.
Μετά το βίαιο θάνατο του καθηγητή ιστορίας Σαμουέλ Πατί στις 16 Οκτωβρίου ο υπουργός Εσωτερικών Ζεράλντ Νταρμανέν ανακοίνωσε μέσω twitter ελέγχους σε τζαμιά. Σύμφωνα με το αρμόδιο υπουργείο 76 τεμένη και άλλοι τόποι λατρείας βρίσκονται στο μικροσκόπιο των αρχών με την υποψία ότι προωθούν τις «ισλαμιστικές αποσχιστικές τάσεις». Σε συνέντευξή του ο Ζεράλντ Νταρμανέν είπε ότι στο τέλος των ελέγχων θα μπει λουκέτο σε κάποιους χώρους λατρείας.
code-block code-block-4″>
Στη Γαλλία υπάρχουν σήμερα 2.600 τζαμιά. Κατά συνέπεια τα 76 αποτελούν μια μικρή μειοψηφία. Σύμφωνα με έκθεση του υπουργείου Εσωτερικών, η οποία βρίσκεται στα χέρια της εφημερίδας Le Figaro, στον κατάλογο των τζαμιών που θα ελεγχθούν βρίσκονται 16 στην περιοχή του Παρισιού, ενώ τα υπόλοιπα 60 βρίσκονται διεσπαρμένα σε ολόκληρη τη χώρα. Από τα 76 τεμένη οι γαλλικές αρχές ξεχωρίζουν 18, στα οποία και θα επικεντρώσουν τους ελέγχους. Η έκθεση κάνει για παράδειγμα λόγο για ένα τζαμί, το οποίο απλά αγνόησε το λουκέτο που επέβαλε η τοπική διοίκηση. Ή για ένα άλλο, το οποίο έχει κλείσει επισήμως, εξακολουθεί ωστόσο να λειτουργεί παρανόμως. Σε σειρά τζαμιών κήρυτταν, σύμφωνα πάντα με την έκθεση, ιμάμηδες, σε βάρος των οποίων υπάρχουν υποψίες για τρομοκρατική δράση και βρίσκονται στο μικροσκόπιο των μυστικών υπηρεσιών.
Διορία για την υπογραφή της «Χάρτας των αξιών της Δημοκρατίας»
Στη γαλλική ιστορία δεν υπάρχει προηγούμενο συντονισμένων ελέγχων από το κοσμικό κράτος, το οποίο δεν παρεμβαίνει παραδοσιακά σε ζητήματα θρησκευτικής λατρείας. Η κυβέρνηση δεν αμφισβητεί την κοσμικότητα, προτίθεται ωστόσο να ξεκινήσει αυστηρότερους ελέγχους των θρησκευτικών κοινοτήτων στη χώρα. Εκτός αυτού ο πρόεδρος Μακρόν αναμένει από την ομοσπονδία ισλαμικών συλλόγων και το Συμβούλιο Παιδείας των Γάλλων Μουσουλμάνων CFCM να συνυπογράψουν μέχρι τις 7 Δεκεμβρίου τη «Χάρτα των αξιών της Γαλλικής Δημοκρατίας», η οποία θα ορίζει από εδώ και στο εξής το έργο των ιμάμηδων. Παράλληλα η εκπαίδευση των ιμάμηδων θα ελέγχεται μελλοντικά από ένα Συμβούλιο Ιμάμηδων. Τέτοιου είδους περιορισμοί δεν υπήρχαν στη Γαλλία. Μέχρι πρότινος τα τζαμιά είχαν τη δυνατότητα να απασχολούν ιμάμηδες από το εξωτερικό, οι οποίοι πληρώνονταν από μια ξένη χώρα.
