«Η Τουρκία, η Κίνα και η Ρωσία είναι σημαντικοί παράγοντες στην παγκόσμια πολιτική»
«Η Ευρώπη πρέπει να αποδεχθεί το γεγονός ότι η Τουρκία έγινε κυρίαρχη δύναμη στην ανατολική Μεσόγειο», είναι ένα από τα χαρακτηριστικά σχόλια του Γερμανού πρώην καγκελάριου Γκέρχαρντ Σρέντερ, ο οποίος υποστηρίζει στο βιβλίο του ότι η Δύση θα χάσει αν ενεργήσει εναντίον της Τουρκίας με νοοτροπία Ψυχρού Πολέμου.
Ορίζοντας την τελευταία κατάσταση της Τουρκίας ως «αναμφισβήτητη κυρίαρχη δύναμη» στην ανατολική Μεσόγειο, «η Ευρώπη πρέπει να αποδεχθεί το γεγονός ότι η Τουρκία έγινε κυρίαρχη δύναμη στην ανατολική Μεσόγειο. Είτε τους αρέσει είτε όχι».
Στο βιβλίο, το οποίο συνέγραψε με τον Gregor Schollgen, καθηγητή ιστορίας στα πανεπιστήμια της Νέας Υόρκης, της Οξφόρδης και του Λονδίνου, ο Σρέντερ επέστησε την προσοχή στην ανάγκη ύπαρξης μιας νέας παγκόσμιας τάξης.
Αφιερώνοντας ένα συγκεκριμένο μέρος του βιβλίου στην Τουρκία, την Κίνα και τη Ρωσία, σημείωσε: «Μια νέα παγκόσμια τάξη, που χρειαζόμαστε, είναι μια τελευταία ευκαιρία για τη Δύση. Η Τουρκία, η Κίνα και η Ρωσία είναι σημαντικοί παράγοντες στην παγκόσμια πολιτική. Η Δύση θα χάσει αν αντιδράσει σε αυτές τις χώρες με τη νοοτροπία του Ψυχρού Πολέμου».
Σχολιάζοντας τις αυξημένες εντάσεις μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Τουρκίας, ο πρώην καγκελάριος ήταν επικριτικός, λέγοντας ότι η αντίθεση της Τουρκίας με τη Δύση είναι το αποτέλεσμα της λανθασμένης πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης. «Εμείς οι Ευρωπαίοι, ειδικά οι Γερμανοί, είδαμε αυτή τη χώρα (Τουρκία) και τους πολίτες της με ταπεινωτικό και επιβλητικό τρόπο».
Υπογραμμίζοντας την επιθυμία της χώρας του να συμπεριλάβει την Τουρκία ως μέλος του μπλοκ, ο Σρέντερ είπε: «Από τη Συμφωνία της Άγκυρας το 1963, καμία άλλη χώρα εκτός από τη Γερμανία δεν άνοιξε προοπτική ένταξης στην ΕΕ στην Τουρκία. Αλλά εκτός από την τελευταία εποχή του συνασπισμού SPD-Greens [Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα της Γερμανίας], κανένας από αυτούς δεν ήταν ειλικρινής [με την Τουρκία]».
Τονίζοντας τη στάση της Ευρώπης απέναντι στην Τουρκία και την «τακτική καθυστέρησης» της ΕΕ για την ένταξη της Άγκυρας, ο Γερμανός δήλωσε: «Ζητώντας από την Τουρκία να εκπληρώσει τις προϋποθέσεις για την ελευθέρωση των θεωρήσεων και καθυστερώντας τις σημαντικές βελτιώσεις στις διαπραγματεύσεις ένταξης στην ΕΕ την ίδια στιγμή, σημαίνει ότι,’ δεν σας θέλουμε’».
Σύμφωνα με τον Σρέντερ, το ζήτημα είναι ανεξάρτητο από την πολιτική εξουσία στην Τουρκία: «Νομίζοντας ότι μια νέα κυβέρνηση που θα έρθει στην εξουσία μετά τον Ταγίπ Ερντογάν, θα επανεξετάσει την παγκόσμια πολιτική της χώρας και θα εγκαταλείψει τη δύναμή της στην ανατολική Μεσόγειο, είναι απλά απίθανο, η Τουρκία δεν θα το κάνει αυτό».
Στο βιβλίο του, ο πρώην πολιτικός εφιστά την προσοχή στους πιθανούς ρόλους της Τουρκίας στις τρέχουσες συγκρούσεις ως «μεσίτης ειρήνης» (σ.σ. τι άλλο θα ακούσουμε) σε όλη τη Μέση Ανατολή. Τονίζει επίσης τον ρόλο της Άγκυρας στην υπόθεση της Συρίας ως παράδειγμα, λέγοντας ότι ο πόλεμος εκεί δεν μπορεί να τελειώσει χωρίς τη βοήθεια της Άγκυρας και της Μόσχας. «Η Τουρκία έχει βασικό ρόλο στη Συρία», είπε.
Πρόσθεσε ότι η εποχή των Τούρκων υπουργών και προέδρων που περίμεναν στις αίθουσες αναμονής της Βόννης ή του Βερολίνου υπό ταπεινωτικές συνθήκες, έχει τελειώσει.
Σχολιάζοντας περαιτέρω τις απειλές κατά της Τουρκίας από ξένες δυνάμεις, ο Σρέντερ είπε ότι ο Τούρκος πρόεδρος αντιμετώπισε τις οικονομικές απειλές του πρώην προέδρου των ΗΠΑ Τραμπ ως μέρος της βελτιωμένης αυτονομίας της Άγκυρας σε διάφορους τομείς.
Παραθέτοντας τους λόγους πίσω από την αυτονομία και την αυτοπεποίθηση της Τουρκίας ενάντια σε τέτοιες απειλές από ξένες μεγάλες δυνάμεις όπως οι ΗΠΑ, είπε: «Πρώτον, ο αμερικανικός στρατός εξαρτάται από τις βάσεις στο Ιντσιρλίκ και το Κουρετσίκ. Δεύτερον, η Τουρκία έχει πλέον μια αξιόλογη βιομηχανία όπλων. Παράγουν και πωλούν τα δικά τους μη επανδρωμένα εναέρια οχήματα».
Πρόσθεσε επίσης ότι η βιομηχανία όπλων της Άγκυρας και η εξάρτηση ορισμένων χωρών από αυτά τα όπλα, φέρνουν την Τουρκία όλο και πιο κοντά στην προσέγγιση του στόχου της να είναι κυρίαρχη στην ανατολική Μεσόγειο.
