Ανάμεσα σε άλλα, το νομοσχέδιο προβλέπει ότι «κάτω από συγκεκριμένες προϋποθέσεις, επιχειρήσεις θα μπορούν να απασχολούν εργαζομένους ως 10 ώρες ημερησίως κατά μέγιστο, χωρίς πρόσθετη αμοιβή, εφόσον εντός του ίδιου 6μήνου εξοφλούν τις ώρες με αντίστοιχη μείωση ωρών ή ρεπό ή ημέρες άδειας», νομοθετώντας ουσιαστικά την κατάργηση του 8ωρου.
Προβλέπεται ακόμα η «αύξηση των ωρών των νόμιμων υπερωριών», αλλά και «προσθήκη επιχειρήσεων και εργασιών στη λίστα που ήδη επιτρέπει την εργασία την Κυριακή». Όλα αυτά μετά από «συνεννόηση» του εργαζόμενου με τον εργοδότη.
Το νομοσχέδιο πλήττει ευθέως και τα συνδικαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων. Προβλέπεται ότι «η ΓΣ των συνδικαλιστικών οργανώσεων πρέπει να παρέχει πραγματική πρακτική δυνατότητα συμμετοχής και ψήφου εξ αποστάσεως, ηλεκτρονικώς, ιδίως για τη λήψη απόφασης απεργίας», αλλά και ότι «το προσωπικό στοιχειώδους λειτουργίας, που πρέπει να εξακολουθεί να εργάζεται σε περίπτωση απεργίας στις επιχειρήσεις που η λειτουργία τους είναι κρίσιμη για το κοινωνικό σύνολο, στο Δημόσιο, τους ΟΤΑ και τα ΝΠΔΔ, ορίζεται σε τουλάχιστον 40%».
Παράλληλα, στο νομοσχέδιο μπαίνουν «παραθυράκια» προκειμένου να κηρύσσεται παράνομη η απεργία στους χώρους εργασίας. Συγκεκριμένα, προβλέπεται πως «απαγορεύονται οι καταλήψεις χώρων και εισόδων και η άσκηση ψυχολογικής ή σωματικής βίας. Αν λάβουν χώρα, η απεργία καθίσταται παράνομη. Όσοι μετέχουν σε κατάληψη ή βιαιοπραγούν, τελούν ποινικώς κολάσιμη πράξη».
Ο υπουργός Εργασίας εξέφρασε την ικανοποίηση του για το ότι η τηλεργασία γίνεται κανονικότητα, λέγοντας χαρακτηριστικά πως «για πρώτη φορά, δημιουργείται στο εργατικό δίκαιο της χώρας μας θεσμικό πλαίσιο για την τηλεργασία, μία νέα εργασιακή μορφή απασχόλησης, που η αναγκαιότητά της αναδύθηκε μέσα στην κρίση και ήρθε, για να μείνει».
Αναφερόμενος στο χτύπημα των συνδικαλιστικών ελευθεριών, δήλωσε πως «εκσυγχρονίζουν» το συνδικαλιστικό κίνημα. «Αλλάζουμε ριζικά το συνδικαλιστικό νόμο, μετά από 40 χρόνια, στην προσπάθεια βελτίωσης και εκσυγχρονισμού του συνδικαλιστικού μας κινήματος, κάνοντάς το πιο ελκυστικό στους εργαζόμενους και ανταποκρινόμενο στη νέα κοινωνική και οικονομική πραγματικότητα. Δικαίωμα στην απεργία με ισότιμο δικαίωμα στην εργασία»
