Τσίπρας: «Ο κ. Μητσοτάκης οφείλει μια συγνώμη σε κάθε Μακεδόνα που εξαπάτησε»

Του απεσταλμένου μας στη Θεσσαλονίκη Δημήτρη Χατζηνικόλα

Σήμερα βιώνουμε μια κρίση Δημοκρατίας.

Στο ξεκίνημα της ομιλίας του ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ εξέφρασε την άποψη ότι η χώρα σήμερα βιώνει μια κρίση Δημοκρατίας, μια κρίση ηθική και κοινωνική αλλά και εθνική.

«Αν κάποιος ανοίξει την τηλεόραση του, ή δει στο κινητό του τους τίτλους των μεγάλων ενημερωτικών site, θα νομίζει ότι ζει όχι απλά σε άλλη χώρα, αλλά σε άλλο πλανήτη», ανέφερε ο κ. Τσίπρας.

«Η αντιπολίτευση φιμώνεται, κάθε διαφορετική άποψη θάβεται, όποιος τολμά να αμφισβητήσει τη virtual reality του κυβερνητικού αφηγήματος, βαφτίζεται ανεύθυνος, λαϊκιστής και ψεύτης…

Δικαστές διώκονται γιατί τόλμησαν να εξετάσουν τα σκάνδαλα στελεχών του κυβερνόντος κόμματος.

Υπουργοί της κυβέρνησης, απολογούνται δημοσίως σε εκδότες λες και είναι τα αφεντικά τους, ακόμη και για αποφάσεις της Βουλής.Ενώ εταιρείες φίλων και ημέτερων, ξεπηδούν σε ένα βράδυ για να πάρουν με απευθείας αναθέσεις δημόσια έργα…

Οι ανισότητες αυξάνονται, η νέα γενιά βαφτίζεται ανεύθυνη και μπαίνει στο περιθώριο, το κράτος γίνεται ο οργανωτής του κοινωνικού αυτοματισμού. Συνομωσιολόγοι, αρνητές της επιστήμης, κάνουν ξανά την εμφάνιση τους πλάι σε νεοναζί εγκληματίες…

Με την Τουρκία να εντείνει την προκλητικότητα της και την Κυβέρνηση να κινείται απέναντί της χωρίς στρατηγική. Αφήνοντας πίσω όσα χτίσαμε επί 4.5 χρόνια.

Χωρίς μια ξεκάθαρη πυξίδα για τον διάλογο και τη Χάγη.

Χωρίς κόκκινες γραμμές σε σχέση με την προάσπιση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων.

Χωρίς ρόλο στον ευρωτουρκικό διάλογο και χωρίς τους συμμάχους μας συσπειρωμένους γύρω από την απειλή κυρώσεων».

 

Η ΝΔ έφερε την ύφεση πριν την πανδημία

Αναφερόμενος στην οικονομία ο κ. Τσίπρας είπε ότι η ΝΔ και ο κ. Μητσοτάκης, υποσχέθηκαν περισσότερες δουλειές και μεγαλύτερη ανάπτυξη. Και πριν καν μας συναντήσει η πανδημία έφεραν τη χώρα στην ύφεση. Στο τέταρτο τρίμηνο του 19 και στο πρώτο του 2020.

Και όταν πια ήρθε και η πανδημία, παρά τη δημοσιονομική ελευθερία και τα γεμάτα ταμεία, δεν έκαναν τίποτα ουσιαστικό για να συγκρατήσουν την ύφεση.

Σύμφωνα με τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ σήμερα τα εργαλεία υπάρχουν. Η κυβέρνηση έχει τα ταμεία γεμάτα από τα 37 δις που εμείς της αφήσαμε, χρέος ρυθμισμένο από τη συμφωνία που εμείς πετύχαμε το καλοκαίρι του 2018, ανοιχτή πρόσβαση στις αγορές και φθηνό δανεισμό, κανέναν δημοσιονομικό περιορισμό, αφού είναι σε αναστολή το Σύμφωνο Σταθερότητας και περίπου 70 δις σε ευρωπαϊκούς πόρους από το Ταμείο Ανάκαμψης.

Αντ’ αυτού, είπε, «το μόνο “μεγάλο έργο” που έχει παρουσιάσει η Κυβέρνηση επ’ αφορμή της πανδημίας αφορά την απορρύθμιση της εργασίας. Κλείνουν μαγαζιά, οικογένειες πασχίζουν να βρουν τρόπους να βγάλουν το χειμώνα και ο κ. Μητσοτάκης πασχίζει να κάνει πράξη τις πιο ακραίες νεοφιλελεύθερες ιδεοληψίες».

Έχουμε υγειονομική κρίση

Με μελανά χρώματα περιέγραψε ο πρόεδρος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και την κατάσταση στο δημόσιο σύστημα Υγείας. Όπως είπε «η υγειονομική κρίση γίνεται κάθε μέρα χειρότερη γιατί η κυβέρνηση επέλεξε να οικειοποιηθεί την στάση ευθύνης που τήρησαν οι Έλληνες την άνοιξη, χωρίς να προετοιμαστεί σοβαρά για το νέο κύμα της πανδημίας. Γιατί αντί για κρεβάτια ΜΕΘ, ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, συνεκτικό σχέδιο στο άνοιγμα του τουρισμού και της εστίασης, ο κος Μητσοτάκης επέλεξε να μοιράζει κρατικό χρήμα σε ΜΜΕ για να τον υμνούν.

Η πρωτεύουσα των Βαλκανίων έγινε και πάλι το αποπαίδι της Αθήνας

Στην αναφορά του για τη Θεσσαλονίκη ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ επιτέθηκε στην Κυβέρνησης λέγοντας ότι επί ΝΔ από πρωτεύουσα των Βαλκανίων ξαναέγινε το αποπαίδι της Αθήνας. Όμως, συνέχισε «όση ζημιά και αν προκαλέσουν αυτοί που στην πόλη σας βλέπουν μόνο πελατεία και ψήφους, εμείς βάλαμε τις βάσεις για να γίνει η Θεσσαλονίκη αυτό που της αρμόζει.

Από την επένδυση στο Λιμάνι, το εμπορευματικό κέντρο Γκόνου, το Μετρό, τις επεκτάσεις του στις δυτικές συνοικίες, έως τη Νέα Τούμπα, τις κοινωνικές υποδομές, την ανάπλαση της ΔΕΘ, το μουσείο Ολοκαυτώματος, τη Σιδηροδρομική Εγνατία, τα μητροπολιτικά πάρκα Παύλου Μελά και Κόδρα, το Διεθνές Πανεπιστήμιο, την αναβάθμιση της Αλεξάνδρειας Ζώνης Καινοτομίας, το Παιδιατρικό Νοσοκομείο και τις Τοπικές Μονάδες Υγείας».

Η Χώρα χρειάζεται μια νέα Κοινωνική Συμφωνία

Σε αυτό το σημείο ο Αλέξης Τσίπρας σημείωσε ότι «Η Χώρα χρειάζεται μια νέα Κοινωνική Συμφωνία, ανάμεσα σε αυτούς που αποτελούν την κοινωνική της πλειοψηφία: Τους εργαζόμενους, τους μικρομεσαίους, τους αυτοαπασχολούμενους τους αγρότες τη νέα γενιά.

Μια Συμφωνία που περιλαμβάνει:

· Ένα νέο παραγωγικό μοντέλο.

· Την επαναρρύθμιση της εργασίας.

· Ένα ισχυρό κοινωνικό κράτος.

· Μια συνεκτική πολιτική για τη νέα γενιά.

· Μια αποφασιστική στρατηγική για το περιβάλλον

· Και βαθιές θεσμικές τομές για την ενίσχυση της Δημοκρατίας».

Μια συμφωνία με βασικούς άξονες την παραγωγή, τον κόσμο την εργασία, τον κοινωνικό κράτος, τη νέα γενιά, το περιβάλλον και τις θεσμικές τομές στη Δικαιοσύνη, στη Δημόσια Διοίκηση και στα Ανθρώπινα Δικαιώματα. Στο σημείο αυτό ο Αλέξης Τσίπρας αναφέρθηκε στο σχέδιο έντεκα (11) Άμεσων Μέτρων Έκτακτης Ανάγκης.

Τα έντεκα μέτρα που προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ

Μέτρο πρώτο :

Ενίσχυση του ΕΣΥ άμεσα με 15.000 μόνιμες προσλήψεις.

Για να οχυρώσουμε την πρώτη γραμμή άμυνας της χώρας απέναντι στην πανδημία.

Μέτρο δεύτερο :

Ενίσχυση των δημόσιων σχολείων άμεσα, με 15.000 μόνιμες προσλήψεις εκπαιδευτικών.

Για να διευκολυνθεί το εκπαιδευτικό έργο και να μην κάνουν τα παιδιά μας μάθημα στοιβαγμένα σε τάξεις των 26-27 ατόμων.

Μέτρο τρίτο :

Επιδότηση της εργασίας, για όσο διαρκεί η κρίση

Η πρότασή μας περιλαμβάνει την κάλυψη από το κράτος του συνόλου των ασφαλιστικών εισφορών και του 40% του μισθού των εργαζομένων, με υποχρέωση καταβολής του υπόλοιπου 60% του μισθολογικού κόστους από την επιχείρηση.

Μέτρο τέταρτο :

Εισόδημα έκτακτης ανάγκης σε όσους έχουν πληγεί οικονομικά από την πανδημία, για όσο διαρκεί η κρίση.

400€ για το πρώτο ενήλικο μέλος του νοικοκυριού, 200€ για κάθε πρόσθετο ενήλικο μέλος και 100€ για κάθε παιδί.

Το εισόδημα αυτό θα καλύπτει όσους πολίτες είδαν το εισόδημά τους να μειώνεται λόγω της πανδημίας, στηρίζοντας έμπρακτα όχι μόνο τους άνεργους, τους εποχικά εργαζόμενους και τους εργαζόμενους στον πολιτισμό, αλλά και τους πληττόμενους ελεύθερους επαγγελματίες και αυτοαπασχολούμενους.

Μέτρο Πέμπτο :

Μη-επιστρεπτέα ενίσχυση στις επιχειρήσεις

Όλοι οι έμμεσα ή άμεσα πληττόμενοι, αυτοαπασχολούμενοι και επιχειρήσεις θα έχουν πρόσβαση σε μη επιστρεπτέα ενίσχυση ύψους 2.000 ευρώ ανά εργαζόμενο, με μέγιστη ενίσχυση ανα επιχείρηση τις 100.000 ευρώ, με μοναδικό κριτήριο τη διατήρηση των θέσεων και σχέσεων εργασίας.

Μέτρο έκτο :

Μείωση ΦΠΑ στην εστίαση από το 13% στο 6%, για όσο διαρκεί η κρίση.

Μέτρο έβδομο :

Επιδότηση 40% του ενοικίου των πληττόμενων επιχειρήσεων, για όσο διαρκεί η κρίση. Διότι για την πλειοψηφία των μικρών πληττόμενων επιχειρήσεων αποτελεί ζήτημα επιβίωσης η ελάφρυνση από το βάρος του ενοικίου. Με την πρότασή μας ωφελούνται οι επιχειρήσεις αυτές αλλά δεν βλέπουν μείωση του εισοδήματός τους οι ιδιοκτήτες ακινήτων.

Μέτρο όγδοο:

Επιστροφή στους αγρότες του ειδικού φόρου κατανάλωσης στο πετρέλαιο. Ένα μέτρο που θα μειώσει το κόστος παραγωγής και θα δώσει ανάσα σε χιλιάδες παραγωγούς στον πρωτογενή τομέα.

Μέτρο ένατο:

Μόνιμη κατάργηση της εισφοράς αλληλεγγύης για όλα τα εισοδήματα έως 40.000€ και μείωση των συντελεστών για εισοδήματα από 40.000€ έως 65.000€.Προφανώς στο δικό μας σχέδιο η μείωση αυτή αφορά και τους συνταξιούχους και τους δημόσιους υπαλλήλους και δεν προχωρά σε αδιανόητους αποκλεισμούς που κινητοποιεί κοινωνικούς αυτοματισμούς παλιών εποχών.

Μέτρο δέκατο :

Μόνιμη κατάργηση του τέλους επιτηδεύματος.

Ένα μέτρο που θα ελαφρύνει σημαντικά επιχειρήσεις, ελεύθερους επαγγελματίες και εργαζόμενους με μπλοκάκι.

Και τέλος Μέτρο 11ο :

Μόνιμη μείωση της προκαταβολής φόρου στο 50%.

Ένα μόνιμο μέτρο που θα προσφέρει σημαντική ελάφρυνση στο σύνολο των επιχειρήσεων και των ελεύθερων επαγγελματιών.

 

Αναλυτικά η ομιλία του Αλέξη Τσίπρα έχει ως εξής:

Κυρίες και Κύριοι,

Επιτρέψτε μου να εκφράσω τα ειλικρινή μου συλληπητήρια τους συνανθρώπους μας που χάθηκαν σήμερα άδικα από τις καταστροφικές πλημμύρες.

Καθώς και τη συμπαράστασή μου στους συμπολίτες μας που είδαν τις περιουσίες τους να καταστρέφονται.

Τούτη την ώρα αυτό που προέχει είναι η γρήγορη αποκατάσταση των ζημιών και η επούλωση των πληγών. Όταν έρθει η ώρα θα δούμε και τις ευθύνες.

Αγαπητές φίλες, αγαπητοι φίλοι,

Είναι λίγο αμήχανο να μιλάς στη ΔΕΘ δίχως ΔΕΘ.

Η έκθεση λείπει φέτος από τη Θεσσαλονίκη.

Φοβάμαι όμως ότι δεν είναι μόνο η ΔΕΘ που της λείπει.

Ένα χρόνο τώρα αυτοί που της έταξαν τα πάντα, την απαξιώνουν τελικά, με συστηματικό τρόπο για μια ακόμη φορά.

Πριν δυο χρόνια, όχι τυχαία, μιλούσαμε εδώ για τη Θεσσαλονίκη ως πρωτεύουσα των Βαλκανίων.

Σήμερα, η κυβέρνηση της ΝΔ, την επανάφερε στο γνώριμό της ρόλο. Την έκανε πάλι να μοιάζει με αποπαίδι των Αθηνών.

Τη Θεσσαλονίκη που για μας ήταν, είναι και θα είναι πάντα, σημείο αναφοράς.

Γιατί όση ζημιά και αν προκαλέσουν αυτοί που στην πόλη σας βλέπουν μόνο πελατεία και ψήφους, εμείς βάλαμε τις βάσεις για να γίνει η Θεσσαλονίκη αυτό που της αρμόζει.

Από την επένδυση στο Λιμάνι, το εμπορευματικό κεντρο Γκόνου, το Μετρό, τις επεκτάσεις του στις δυτικές συνοικίες, εως τη Νέα Τούμπα, τις κοινωνικές υποδομές, την ανάπλαση της ΔΕΘ, το μουσείο Ολοκαυτώματος, τη Σιδηροδρομική Εγνατία, τα μητροπολιτικά πάρκα Παύλου Μελα και Κόδρα, το Διεθνές Πανεπιστήμιο, την αναβάθμιση της Αλεξανδρειας Ζωνης Καινοτομιας, το Παιδιατρικό Νοσοκομείο και τις Τοπικές Μονάδες Υγείας.

Οι πολίτες της Θεσσαλονίκης ξέρουν.

Ξέρουν και ήδη κρίνουν και συγκρίνουν.

Ίσως όμως το πιο σημαντικό, που γνωρίζουν πια όχι μόνο όλοι οι Θεσσαλονικείς, όλοι οι Μακεδόνες, αλλά όλοι οι Έλληνες, είναι το μέγεθος της εξαπάτησης που εξύφανε ο κ. Μητσοτάκης και το κόμμα του, στην πόλη σας και στη χώρα.

Όταν λύσαμε – όπως επέβαλαν τα συμφέροντα της χώρας μας – τη χρόνια εκκρεμότητα μας με τους Βόρειους γείτονες μας, με τη Συμφωνία των Πρεσπών, σήκωσαν τη χώρα στο πόδι.

Σήμερα, τους παινεύει ο Πρωθυπουργός της Βόρειας Μακεδονίας για την πιστή τήρηση της Συμφωνίας.

Γιατί ο κ Μητσοτάκης όχι μόνο τον συναντάει εκεί που έλεγε ότι δεν θα τον συναντούσε ποτέ, αλλά δίνει μάχες για την εφαρμογή της Συμφωνίας.

Εγώ δέχομαι την μετατόπιση του κ. Μητσοτάκη, γιατί εξυπηρετεί το εθνικό συμφέρον.

Όμως, οφείλει μία συγγνώμη.

Μια συγγνώμη όχι σε εμάς αλλά σε κάθε Μακεδόνα, σε κάθε Έλληνα που εξαπάτησε.

Μία συγγνώμη που κραύγαζε ότι δήθεν πούλησα την Μακεδονία για τις συντάξεις.

Μία συγγνώμη που έβαλε το κόμμα του πάνω από τη χώρα και γέμισε τους Έλληνες με ψέμα, μίσος και διχασμό, παραποιώντας την ιστορία, την ίδια τη συμφωνία, αλλά και την εθνική γραμμή που χαράχθηκε και από την παράταξή του.

Κυρίες και κύριοι,

Η ΝΔ και ο κ. Μητσοτάκης, δυστυχώς, δεν εξαπάτησαν τον ελληνικό λαό μόνο στο Μακεδονικό, αλλά και σε όσα του έταξαν για την οικονομία.

Υποσχέθηκαν περισσότερες δουλειές και μεγαλύτερη ανάπτυξη.

Και πριν καν μας συναντήσει η πανδημία έφεραν τη χώρα στην ύφεση.

Στο τέταρτο τρίμηνο του 19 και στο πρώτο του 2020.

Και όταν πια ήρθε και η πανδημία, παρά τη δημοσιονομική ελευθερία και τα γεμάτα ταμεία, δεν έκαναν τίποτα ουσιαστικό για να συγκρατήσουν την ύφεση.

Να προστατέψουν τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και να αποτρέψουν τα λουκέτα και τη νέα εκτόξευση της ανεργίας.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η πανδημία είναι μια ειδική συνθήκη.

Εντούτοις, επίσης δεν υπάρχει αμφιβολία, ότι τα εργαλεία και οι δυνατότητες που έχει η κυβέρνηση σήμερα, για να στηρίξει τη κοινωνία και την οικονομία, είναι οι μεγαλύτερες που είχαν ποτέ ελληνικές κυβερνήσεις, τουλάχιστον τα τελευταία είκοσι χρόνια.

Σήμερα η κυβέρνηση έχει

τα ταμεία γεμάτα από τα 37 δις που εμείς της αφήσαμε,

χρέος ρυθμισμένο από τη συμφωνία που εμείς πετύχαμε το καλοκαίρι του 2018,

ανοιχτή πρόσβαση στις αγορές και φθηνό δανεισμό,

κανέναν δημοσιονομικό περιορισμό, αφού είναι σε αναστολή το Σύμφωνο Σταθερότητας

και περίπου 70 δις σε ευρωπαϊκούς πόρους από το Ταμείο Ανάκαμψης.

Αν λοιπόν δεν αξιοποιεί αυτές τις πρωτοφανείς δυνατότητες για να στηρίξει την οικονομία, τη μικρομεσαία επιχειρηματικότητα και τη κοινωνική συνοχή, τότε πρόκειται για σαφή πολιτική επιλογή συνδυασμένη προφανώς και με πλήρη ανικανότητα.

Το αποτέλεσμα πάντως είναι ότι η Ελλάδα βρίσκεται αυτή τη στιγμή στον φαύλο κύκλο μιας σειράς από επάλληλες κρίσεις.

Κρίσεις που διαπλέκονται μεταξύ τους, τροφοδοτεί η μια την άλλη.

Και έχουν βυθίσει στην ανασφάλεια τις Ελληνίδες και τους Έλληνες.

Έχουμε Κρίση Υγειονομική.

Η άνοδος τόσο των κρουσμάτων όσο και των διασωληνομένων δείχνει ότι βρισκόμαστε στο όριο απώλειας ελέγχου.

Η κυβέρνηση σπατάλησε τον χρόνο που κέρδισε η κοινωνία.

Και η υγειονομική κρίση γίνεται κάθε μέρα χειρότερη γιατί η κυβέρνηση επέλεξε να οικειοποιηθεί την στάση ευθύνης που τήρησαν οι Έλληνες την άνοιξη, χωρίς να προετοιμαστεί σοβαρά για το νέο κύμα της πανδημίας.

Γιατί αντί για κρεβάτια ΜΕΘ, ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, συνεκτικό σχέδιο στο άνοιγμα του τουρισμού και της εστίασης, ο κος Μητσοτάκης επέλεξε να μοιράζει κρατικό χρήμα σε ΜΜΕ για να τον υμνούν.

Και σήμερα, δυστυχώς, συνειδητοποιεί ότι δεν είναι όλα επικοινωνία. Υπάρχει και η πραγματικότητα που είναι πεισματάρα.

Και όταν η χώρα βρίσκεται μπροστά σε μια οδυνηρή έξαρση των κρουσμάτων και δεν υπάρχει επαρκές προσωπικό στα νοσοκομεία να στελεχώσει τις ΜΕΘ, τότε δε μπορούν να σε σώσουν τα φιλικά Μέσα Ενημέρωσης.

Έχουμε Κρίση Οικονομική.

Επί μήνες η κυβέρνηση έχει αφήσει τους εργαζόμενους και τις επιχειρήσεις στο έλεος τους, την ώρα που η αγορά έχει στεγνώσει, τα λουκέτα ξεκίνησαν, ο τουρισμός και η εστίαση καταρρέουν.

Τα μεγάλα έργα υποδομών έχουν παγώσει.

ΒΟΑΚ, Καστέλι, μετρό Θεσσαλονίκης, Ε65, έργα δρομολογημένα και με εξασφαλισμένη τη χρηματοδότηση τους που θα δημιουργούσαν χιλιάδες θέσεις εργασίας καθυστερούν δραματικά,

Απαξιώνονται καθημερινά.

Το μόνο “μεγάλο έργο” που έχει παρουσιάσει η Κυβέρνηση επ´ αφορμή της πανδημίας αφορά την απορρύθμιση της εργασίας.

Κλείνουν μαγαζιά, οικογένειες πασχίζουν να βρουν τρόπους να βγάλουν το χειμώνα και ο κ. Μητσοτάκης πασχίζει να κάνει πράξη τις πιο ακραίες νεοφιλελεύθερες ιδεοληψίες.

Αφού υποσχέθηκε την καινοτομία της εφταήμερης εργασίας, σήμερα υλοποιεί την αναστολή της και την μεγάλη καινοτομία της απλήρωτης εργασίας εκτός ωραρίου.

Έχουμε Κρίση Δημοκρατίας.

Αν κάποιος ανοίξει την τηλεόραση του, ή δει στο κινητό του τους τίτλους των μεγάλων ενημερωτικών site, θα νομίζει ότι ζει όχι απλά σε άλλη χώρα, αλλά σε άλλο πλανήτη.

Η αντιπολίτευση φιμώνεται, κάθε διαφορετική άποψη θάβεται, όποιος τολμά να αμφισβητήσει τη virtual reality του κυβερνητικού αφηγήματος, βαφτίζεται ανεύθυνος, λαϊκιστής και ψεύτης.

Έχουμε κρίση Ηθική.

Δικαστές διώκονται γιατί τόλμησαν να εξετάσουν τα σκάνδαλα στελεχών του κυβερνόντος κόμματος.

Υπουργοί της κυβέρνησης, απολογούνται δημοσίως σε εκδότες λες και είναι τα αφεντικά τους, ακόμη και για αποφάσεις της Βουλής.

Ενώ εταιρείες φίλων και ημέτερων, ξεπηδούν σε ένα βράδυ για να πάρουν με απευθείας αναθέσεις δημόσια έργα.

Έχουμε κρίση Κοινωνική.

Οι ανισότητες αυξάνονται, η νέα γενιά βαφτίζεται ανεύθυνη και μπαίνει στο περιθώριο, το κράτος γίνεται ο οργανωτής του κοινωνικού αυτοματισμού.

Συνομωσιολόγοι, αρνητές της επιστήμης, κάνουν ξανά την εμφάνιση τους πλάι σε νεοναζί εγκληματίες.

Η αντιπολιτική αναδεικνύεται στον μεγαλύτερο κίνδυνο και η στάση της κυβέρνησης όχι απλώς δεν την αντιμετωπίζει, αλλά την τροφοδοτεί.

Έχουμε, τέλος, και Κρίση Εθνική.

Με την Τουρκία να εντείνει την προκλητικότητα της και την Κυβέρνηση να κινείται απέναντί της χωρίς στρατηγική. Αφήνοντας πίσω όσα χτίσαμε επί 4.5 χρόνια.

Χωρίς μια ξεκάθαρη πυξίδα για τον διάλογο και τη Χάγη.

Χωρίς κόκκινες γραμμές σε σχέση με την προάσπιση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων.

Χωρίς ρόλο στον ευρωτουρκικό διάλογο και χωρίς τους συμμάχους μας συσπειρωμένους γύρω από την απειλή κυρώσεων.

Χωρίς να λέει την αλήθεια στον λαό, εγκλωβισμένη στις εσωτερικές της αντιφάσεις που προσπαθεί να τις κρύψει πίσω από απίστευτες λεκτικές ακροβασίες, λες και απευθύνεται σε ανόητους.

Και βέβαια, την ίδια στιγμή που αποφεύγει να πει την αλήθεια στον λαό για την παραβίαση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων, προτάσσει το καταστροφικό αφήγημα της Ελλάδας- Ασπίδας της Ευρώπης.

Μια κυβέρνηση, που αντί να θέσει δυναμικά την Ευρώπη προ των ευθυνών της απέναντι στην εργαλειοποίηση δυστυχισμένων ανθρώπων από την Τουρκία, μετατρέπει τα νησιά μας σε αποθήκες ψυχών.

Όλα αυτά, έχουν συνθέσει ένα εκρηκτικό μείγμα.

Οι Έλληνες δε νιώθουν πια ασφαλείς.

Για τη ζωή, το μέλλον τους, το μέλλον των παιδιών τους.

Και αυτή η ανασφάλεια εντείνεται καθημερινά με τις επιλογές της κυβέρνησης.

Γιατί ο κ. Μητσοτάκης αντί να ψάξει το αντίδοτο στο πρόβλημα,

Μοιράζει χαπάκια λήθης και δήθεν εθνικής αυτοπεποίθησης.

14 μήνες μετά την εκλογή της αυτή η κυβέρνηση εξελίσσεται σε μια μεγάλη απάτη.

Μια απάτη που δυστυχώς αποκαλύπτεται κάθε μέρα, σε μια από τις κρισιμότερες περιόδους όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά και για όλο τον κόσμο ολόκληρο.

Κυρίες και κύριοι,

Η πανδημία ήρθε με τον πιο σκληρό τρόπο να αλλάξει συνήθειες, ζωές, αντιλήψεις και να επιταχύνει μετατοπίσεις στον τρόπο που αντιμετωπίζουμε την υγειονομική ασφάλεια, την επιστήμη, την εργασία.

Ίσως ακόμη δεν είναι δεδομένη η κατεύθυνση αυτών των αλλαγών.

Αλλά αυτό που σίγουρα μας διδάσκει αυτή η πρωτοφανής εμπειρία είναι είναι ότι δεν υπάρχουν ατομικές λύσεις σε συλλογικά προβλήματα.

Οι κοινωνίες του ατομικού δρόμου, κατέρρευσαν και πρέπει να το καταλάβουμε έγκαιρα.

όπως κατέρρευσε με πάταγο και ο μύθος της παντοδυναμίας της αγοράς.

Η πανδημία έδειξε με τον πλέον έντονο τρόπο τα όρια ενός μοντέλου που θεωρούσε ότι η “αγορά” σε ελέυθερη λειτουργία μπορεί να έχει τη βέλτιστη λύση.

Έδειξε τα όρια ενός μοντέλου που καταδίκαζε και απαξίωνε την κρατική παρέμβαση και εξυμνούσε την ιδιωτική πρωτοβουλία.

Το μοντέλο που με θρησκευτική ευλάβεια ασπάζεται η νέα δημοκρατία.

Εδώ και λίγους μήνες ακόμη και οι πιο πιστοί οπαδοί αυτού του μοντέλου γυρνούν το βλέμμα τους με αγωνία προς το κράτος για να τους προστατεύσει.

Το κράτος που μέχρι χθες χλέυαζαν.

Η έννοια του δημόσιου αγαθού

Οχι ως πολιτική θέση αλλά ως αντικειμενική ανάγκη για την επιβίωση και την πρόοδο των κοινωνιών μας.

Διότι δεν υπάρχει υγειονομική ασφάλεια χωρίς ισχυρά και σύγχρονα δημόσια συστήματα υγείας προσβάσιμα για κάθε πολίτη.

Δεν υπάρχει εξέλιξη της επιστήμης, της έρευνας αν δεν επενδύσουμε στα δημόσια πανεπιστήμια και τα δημόσια σχολεία.

Δεν υπάρχει, τέλος, μέλλον στον πλανήτη αν συνεχίζουμε να του προκαλούμε ανεπανόρθωτες πληγές στο όνομα μιας εφήμερης ανάπτυξης.

Όμως, σε ένα κόσμο που ψάχνει τρόπους για τη φυγή προς τα μπρος.

Η Ελλάδα έχει μια κυβέρνηση που την καταδικάζει να μείνει πίσω.

Και ο βασικός λόγος είναι ότι οι ιδέες και οι αντιλήψεις της, αφορούν το χθες. Ήταν αναποτελεσματικές ακόμη και πριν την πανδημία.

Σήμερα έχουν πέσει στον τοίχο της ιστορίας.

Γι’ αυτό και αυτοί που έκλειναν σχολεία, νοσοκομεία και απέλυαν γιατρούς και νοσηλευτές, σήμερα εμφανίζονται να πίνουν νερό στο όνομα του ΕΣΥ.

Ανακάλυψαν το ρόλο του κράτους, ως εγγυητή της οικονομικής ομαλότητας.

Και αυτοαποθεώνονται γιατί δήθεν κατάφεραν αυτοί, οι αντικρατιστές να εμπνεύσουν ξανά την εμπιστοσύνη των πολιτών στο κράτος.

 

Ξέρετε όμως πού βρίσκεται το πρόβλημα σε όλη αυτή την αφήγηση;

Ότι είναι εξόφθαλμα ψεύτικη και υποκριτική.

Γιατί ενώ τα επικαλούνται όλα αυτά στα λόγια, στην πράξη συνεχίζουν τα αντίθετα.

Ούτε μόνιμο προσωπικό προσέλαβαν στα νοσοκομεία και τα σχολεία.

Ούτε την οικονομική δραστηριότητα υποστηρίζουν.

Το αντίθετο, το μοναδικό σχέδιο που έχουν, είναι αυτό της επίθεσης στους εργαζόμενους και του αφανισμού των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων.

Το μοναδικό σχέδιο που έχουν, αυτό της επιτροπής Πισσαρίδη, επαναλαμβάνει μονότονα τις απαρχαιωμένες τους απόψεις που βύθισαν τη χώρα στην ύφεση και τη λιτότητα την περασμένη δεκαετία: οι άνεργοι φταίνε για την ανεργία τους, οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις φταίνε για την κακή πορεία της οικονομίας, οι εργαζόμενοι φταίνε γιατί δεν είναι ευέλικτοι.

Πρέπει όμως να αντιληφθούμε κάτι.

Η συνθήκη είναι έκτακτη.

Αλλά η απάντηση πρέπει να είναι μόνιμη.

Και την απάντηση δεν μπορούν να τη δώσουν αυτοί που τους ξεπέρασε η ίδια η ιστορία.

Αυτοί που σήμερα υποκρίνονται ότι είναι κάτι άλλο.

Η απάντηση λοιπόν δεν θα έρθει από αυτούς που τα λένε.

Αλλά από αυτούς που τα εννοούν.

Φτάνει πια με την εικονική πραγματικότητα.

Οι Ελληνίδες και οι Έλληνες αυτό που θέλουν είναι απλό:

Μια ζωή με ασφάλεια σε μια κοινωνία με δικαιοσύνη.

Για να μειωθούν οι κραυγαλέες κοινωνικές ανισότητες

Για να επιστρέψει το αίσθημα ασφάλειας στην εργασία

Για να έχει μέλλον και προοπτική η νέα γενιά αυτού του τόπου.

Κυρίες και κύριοι,

Σήμερα, η Ελλάδα πρέπει να σταθεί στη σωστή πλευρά της ιστορίας.

Και για να μπορέσουμε να σχεδιάσουμε με ασφάλεια τα βήματα προς το μέλλον, πρέπει να κατανοήσουμε πρώτα απ’ όλα που βρισκόμαστε.

Ας κάνουμε λοιπόν κάποιες παραδοχές.

Παραδοχή πρώτη.

Όλα τα προηγούμενα χρόνια η Ελλάδα βίωσε μια απίστευτη οικονομική περιπέτεια εξαιτίας του χρέους της και των ελλειμάτων.

Στην προηγούμενη κρίση η Ευρώπη επέμενε σε συνταγές λιτότητας και δημοσιονομικής ασφυξίας.

Σήμερα, μετά τη πανδημία κινητοποιεί μηχανισμούς δαπανών από τα κράτη προς τις οικονομίες και αποφασίζει μια μορφή αμοιβαιοποίησης χρέους.

Όταν το προτείναμε αυτό το 2015, μας θεωρούσαν εξτρεμιστές.

Σήμερα το χρέος δεν είναι καν στο επίκεντρο της συζήτησης.

Στο επίκεντρο είναι το πως θα κρατήσουμε όρθιες τις οικονομίες και τις κοινωνίες.

Με επεκτατική πολιτική, με ενέσεις ρευστότητας προς τις επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά, με δημόσιες κυρίως επενδύσεις,

Με δαπάνες που θα απαντούν στις κοινωνικές ανάγκες και δεν θα επιβάλλονται από έξωθεν καταναγκασμούς.

Πρέπει να το καταλάβουν όλοι.

Η εποχή της δημοσιονομικής ασφυξίας, της σκληρής λιτότητας και των πλεονασμάτων τελείωσε.

Δεν θα πρέπει να περνάει από το μυαλό κανενός, σε ένα χρόνο από τώρα να συζητάμε και πάλι για την επίτευξη πρωτογενών πλεονασμάτων που θα οδηγούν ευθέως τη χώρα σε νέες περιπέτειες μνημονίων και λιτότητας.

Και στη μεγάλη συζήτηση που θα ανοίξει στην Ευρώπη της επόμενης ημέρας – γιατί μην έχετε αμφιβολία, αυτή η συζήτηση θα ανοίξει- ανάμεσα σε αυτούς που θα επιμένουν να ξαναγυρίσουμε πίσω στα ίδια αδιέξοδα και σε αυτούς που ζητάνε μια νέα οικονομική πολιτική με στόχο τη σταθερή και δίκαιη ανάπτυξη, η Ελλάδα οφείλει και δικαιούται να έχει μια κυβέρνηση που θα πρωταγωνιστεί υπερ του δεύτερου δρόμου.

Παραδοχή Δεύτερη.

Η οικονομία δεν μπορεί να λειτουργήσει δίχως υψηλές δημόσιες δαπάνες και χωρίς δημόσια χρηματοδοτικά εργαλεία.

Επί της διακυβέρνησής μας έγινε ένα πολύ σημαντικό βήμα, η ίδρυση της δημόσιας Αναπτυξιακής Τράπεζας στα πρότυπα προηγμένων χωρών.

Χρειάζεται όμως να δούμε το θέμα των συστημικών τραπεζών. Δεν μπορούμε να κλείνουμε τα μάτια μας σε αυτό.

Οι τράπεζες αποτελούν τον βασικό αιμοδότη της οικονομίας.

Χωρίς να παραβλέπουμε τη συμβολή τους, οφείλουμε να παραδεχθούμε ότι δεν διαδραματίζουν το ρόλο που οφείλουν στην οικονομία.

Δεν έχουν κάνει όλα όσα μπορούν και οφείλουν για την παροχή ρευστότητας στην πραγματική οικονομία, ειδικά αν λάβουμε υπόψη την πρωτόγνωρη ρευστότητα που οι ίδιες λαμβάνουν από την ΕΚΤ.

Αυτή η ρευστότητα που έχουν δεν έχει περάσει στην πραγματική οικονομία.

Δεν χρηματοδοτούν επαρκώς, ιδιαίτερα τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις.

Παρά μονάχα επιχειρήσεις που δεν έχουν τόσο μεγάλη ανάγκη δανεισμού.

6 στις 10 επιχειρήσεις είναι αποκλεισμένες από τον τραπεζικό δανεισμό.

Υπάρχει ένα κενό ρευστότητας στην πραγματική οικονομία πάνω από 15 δις €.

Τι θα γίνει με αυτές τις επιχειρησεις; Με τους εργαζομενούς τους;

Θα τις εξωθήσουμε σε αφανισμό;

Διότι αυτό κάνει η κυβέρνηση σήμερα, επικροτώντας και συχνά διευκολύνοντας μια πολιτική αποκλεισμού εις βάρος των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.

Ουδείς ισχυρίζεται ότι δεν πρέπει να υπάρχουν κριτήρια. Αλλά να εφαρμόζονται με κοινούς κανόνες και διαφάνεια προς όλους, για όλες τις περιπτώσεις.

Και ιδίως όταν το Δημόσιο έχει ρόλο, οφείλει να λειτουργεί προς το συμφέρον όλων. Όχι λίγων και εκλεκτών.

Η αποδυνάμωση του δημοσίου ως μετόχου των τραπεζών πρέπει να σταματήσει.

Για αυτό και για εμάς αποτελεί προτεραιότητα να αλλάξουμε τον σχετικό νόμο για το ΤΧΣ.

Και το Δημόσιο ως βασικός μέτοχος να έχει αποφασιστικό – καθοριστικό ρόλο στις στρατηγικές αποφάσεις των συστημικών τραπεζών.

Και αξιοποιώντας τις μετοχές του, σε μια τουλάχιστον από τις συστημικές τράπεζες να έχει τον απόλυτο έλεγχο του μάνατζμεντ.

Ώστε σε συνδυασμό με τη Δημόσια Αναπτυξιακή Τράπεζα να επιβάλει τη διαφάνεια, να διευκολύνει επιτέλους την παροχή ρευστότητας προς τις επιχειρήσεις για να δώσει πνοή στην ελληνική οικονομία.

Παραδοχή Τρίτη.

Από τις βαρύτερες κληρονομιές της προηγούμενης κρίσης είναι το ιδιαίτερα υψηλό ιδιωτικό χρέος.

Φυσικά και νομικά πρόσωπα οφείλουν προς το δημόσιο, φορολογικές και ασφαλιστικές υποχρεώσεις, και προς τις τράπεζες παραπάνω από 240 δις.€.

Ένα πρόβλημα, που πέραν της οικονομικής διάστασης του, δοκιμάζει την κοινωνική συνοχή.

Και ως κοινωνικό ζήτημα πρέπει να το αντιμετωπίσουμε.

Οι αναβολές πληρωμών στις παρούσες δύσκολες συνθήκες προσφέρουν μια προσωρινή ανακούφιση που σύντομα όμως θα λήξει. Και οι εργαζόμενοι, οι επιχειρήσεις, τα νοικοκυριά θα βρεθούν μπροστά σε νέα μεγαλύτερα χρέη.

Και πώς απαντά η κυβέρνηση σ’ αυτή τη διαφαινόμενη πραγματικότητα;

Φέρει ως μέτρο λύσης έναν νέο πτωχευτικό νόμο, ονομάζοντας τον δεύτερη ευκαιρία, που μόνο τέτοια δεν είναι.

Βάζοντας ως πρώτη προτεραιότητα την ρευστοποίηση περιουσιών όλων των πολιτών και αφαιρώντας πλήρως το πλαίσιο προστασίας της πρώτης κατοικίας, στη πραγματικότητα αναιρεί κάθε ευκαιρία και καταδικάζει κάθε επαγγελματία στον μαρασμό.

Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε αυτή την εξόντωση.

Αν θέλουμε στην πορεία ανάκαμψης να περπατήσουμε όλοι μαζί, κι εμείς αυτό θέλουμε, τότε χρειάζονται ριζοσπαστικές λύσεις για το ιδιωτικό χρέος.

Και σ αυτό το πλαίσιο αναδιάρθωσης του ιδιωτικού χρέους, πέραν των επιμέρους διευκολύνσεων, η διαγραφή μέρους των χρεών είναι μια ρεαλιστική και αναγκαία λύση τόσο για τα νοικοκυριά όσο και για τις επιχειρήσεις .

Αυτές είναι τρεις κρίσιμες παραδοχές που αποτελούν τη βάση για οποιοδήποτε βιώσιμο σχέδιο ανασυγκρότησης της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας.

Η χώρα σήμερα χρειάζεται ένα ριζοσπαστικό και ρεαλιστικό συνάμα σχέδιο ανασυγκρήτησης.

Η Χώρα χρειάζεται μια νέα Κοινωνική Συμφωνία, ανάμεσα σε αυτούς που αποτελούν την κοινωνική της πλειοψηφία:

Του εργαζόμενους, τους μικρομεσαίους, τους αυτοαπασχολούμενους τους αγρότες τη νέα γενιά.

Μια Συμφωνία που περιλαμβάνει:

Ένα νέο παραγωγικό μοντέλο.

Την επαναρρύθμιση της εργασίας.

Ένα ισχυρό κοινωνικό κράτος.

Μια συνεκτική πολιτική για τη νέα γενιά.

Μια αποφασιστική στρατηγική για το περιβάλλον.

Και βαθιές θεσμικές τομές για την ενίσχυση της Δημοκρατίας.

Ο πρώτος άξονας αφορά την παραγωγή, την παραγωγική διαδικασία και τις αναπτυξιακές προτεραιότητες.

Η Ελλάδα έχει και θα έχει μια υψηλή εξάρτηση από τον τουρισμό. Γεγονός που σημαίνει ότι πρέπει να γίνει πιο παραγωγικός, να δοθεί έμφαση στην αναβάθμιση των τουριστικών υποδομών, στην ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών, να ανταποκριεθί σε πρότυπα πράσινης ανάπτυξης.

Όμως η Ελλάδα δεν μπορεί να βασίζεται στη μονοκαλλιέργεια του τουρισμού. Η πανδημία μας το έδειξε αυτό με τον πιο σκληρό τρόπο.

Οφείλουμε να οργανώσουμε ισόρροπα την ανάπτυξη και άλλων παραγωγικών κλάδων που η χώρα μπορεί και πρέπει να στραφεί τα επόμενα χρόνια.

Προτεραιότητά μας είναι η ενίσχυση του αγροτοδιατροφικού τομέα.

Προτεραιότητα μας είναι η ενίσχυση της έρευνας και της καινοτομίας

Προτεραιότητά μας είναι η ενίσχυση παραγωγικών επενδύσεων στη στη βιομηχανία και τη μεταποίηση.

Πέραν όμως των επιμέρους κλαδων, μια βασική οριζόντια προτεραιότητα διατρέχει το νέο παραγωγικό μας μοντέλο.

Η πράσινη και ψηφιακή μετάβαση.

Προτεραιότητά μας αποτελεί η παραγωγή ενέργειας από ΑΠΕ, η ενεργειακή εξοικονόμηση στις κατοικίες τις επιχειρήσεις και τα δημόσια κτίρια.

Προτεραιότητά μας αποτελεί η συμμετοχή της ελληνικής οικονομίας σε ένα εύρος των νέων ψηφιακών τεχνολογιών.

Σχεδιάζουμε με ορίζοντα το 2030, θέτουμε μετρήσιμους στόχους όπως κάναμε στην αναπτυξιακή στρατηγική, ενισχύουμε την ανθεκτικότητα της ελληνικής οικονομίας και την προστατεύουμε από διεθνείς αναταράξεις που είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι θα έρθουν και στο άμεσο μέλλον.

Δεύτερος άξονας είναι η εργασία.

Παραγωγική οικονομία σημαίνει παραγωγικότητα των εργαζόμενων.

Προσοχή όμως, γιατί υπάρχει και η παραγωγικότητα των κάτεργων στην Ασία, υπάρχει και η παραγωγικότητα σε χώρες όπου τα εργασιακά δικαιώματα είναι κατοχυρωμένα και αδιαμφισβήτητα.

Πραγματικά παραγωγικός είναι ένας εργαζόμενος που νιώθει ασφάλεια. Σε ένα περιβάλλον όπου η σταθερή και καλά αμειβόμενη εργασία, η ασφάλιση, είναι αδιαπραγμάτευτα.

Παράλληλα, πρέπει να δούμε τι δυνατότητες μας δίνει πλέον η εξέλιξη της τεχνολογίας και της επιστήμης.

Η εξέλιξη της εργασίας δεν είναι τα απλήρωτα 12ωρα.

Αυτά είναι εμμονές που κρατάνε τις κοινωνίες πίσω.

Η εργασία από απόσταση, η οποία θα επεκταθεί, μπορεί επίσης να είναι πολύ παραγωγικότερη από την παραδοσιακή δουλειά γραφείου.

Αρκεί όμως και εκεί να υπάρχουν οι αντίστοιχες διασφαλίσεις.

Όχι να γίνονται κουρελόχαρτο οι συμβάσεις, τα ωράρια, οι υπερωρίες και να διογκώνεται η εργοδοτική αυθαιρεσία.

Ή ακόμα χειρότερα, να θεωρεί κάποιος εργοδότης ότι έχει δικαίωμα να ελέγχει μέσα από μια κάμερα τι κάνει ένας υπάλληλος του στο σπίτι του, ακόμα και εκτός ωραρίου.

Τρίτος άξονας είναι το κοινωνικό κράτος.

Χρειαζόμαστε ένα ισχυρό αξιόπιστο και καθολικό κοινωνικό κράτος που θα προσφέρει ασφάλεια σε κάθε δύσκολη συγκυρία.

Ένα Εθνικό Σύστημα Υγείας που θα εγγυάται τη προστασία, τη σωματική και την ψυχική υγεία κάθε πολίτη αυτής της χώρας.

Με Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας που θα αποσυμφορεί τα νοσοκομεία.

Με αναβάθμιση των Δημοσίων Νοσοκομείων και δημιουργία νέων.

Με ισχυρές δομές κοινωνικής προστασίας.

Για το παιδί.

Για τους ηλικιωμένους συμπολίτες μας.

Με ένα ισχυρό δημόσιο ασφαλιστικό σύστημα που εξασφαλίζει την αλληλεγγύη των γενεών.

Ένα σύστημα που δεν γίνεται αντικείμενο κερδοσκοπίας για να πλουτίσουν πέντε ασφαλιστικές εταιρείες και οι φίλοι τους στην κυβέρνηση.

Χρειαζόμαστε, επίσης, ένα σύγχρονο εκπαιδευτικό σύστημα που θα προσφέρει ίσες ευκαιρίες σε όλους.

Η δημόσια παιδεία αποτελεί επένδυση για την επανεκκίνηση της χώρας, την είσοδο στη νέα εποχή.

Χρειάζεται, τέλος, να μιλήσουμε για τον κοινωνικό μισθό. Ώστε να διασφαλίσουμε την αξιοπρεπή διαβίωση όλων: ένα εγγυημένο εισόδημα που θα χτίζεται με βάση τις ιδιαίτερες ανάγκες του κάθε πολίτη σε κάθε φάση της ζωής του.

 

Τέταρτος άξονας, η νέα γενιά.

Θα το πω χωρίς περιστροφές: Είναι χυδαίο αυτό που συμβαίνει στο δημόσιο διάλογο από στελέχη της κυβέρνησης και τα φιλικά της ΜΜΕ με τη συκοφάντηση ολόκληρων γενιών.

Οι νέοι στην Ελλάδα του 2020 βαφτίζονται παρίες, ανεύθυνοι και τεμπέληδες.

Και πριν λίγες μέρες, ο παιδονόμος κ. Μητσοτάκης μας είπε και πώς σκοπεύει να τους πειθαρχήσει, δηλώνοντας πως εξετάζει την υποχρεωτική στράτευση στα 18.

Τι μάθαμε σε λίγους μήνες;

Φταίνε οι νέοι που πάνε στις πλατείες.

Φταίνε οι νέοι για την εξάπλωση της πανδημίας.

Φταίνε οι νέοι για την αύξηση της ανεργίας.

Τώρα θα φταίνε οι νέοι γιατί δεν πάνε να πολεμήσουν για την πατρίδα.

Δεν έχει υπάρξει άλλος Πρωθυπουργός στην ιστορία της χώρας που να έχει φερθεί με τέτοια απαξίωση στο πιο πολύτιμο αγαθό του τόπου μας.

Ας τον αφήσουμε όμως.

Πρέπει να κατανοήσουμε το εξής.

Τα κλειδιά της χώρας βρίσκονται στα χέρια των Ελλήνων που γεννήθηκαν τη δεκαετία του ’90 και του 2000.

Το μέλλον αυτών των ανθρώπων είναι το μέλλον της ίδιας της χώρας.

Για μας, λοιπόν, το υπ’ αριθμόν ένα ζήτημα για τη δεκαετία που ξεκίνησε είναι να επενδύσουμε στις δυνατότητες και τις ικανότητες των νέων.

Όχι μόνο επενδύοντας στη δημόσια παιδεία, στα σχολεία, τα πανεπιστήμια, τα ερευνητικά κέντρα.

Αλλά και στηρίζοντας τα νέα ζευγάρια που σήμερα είναι σχεδόν κατόρθωμα να παίρνουν την απόφαση να ζήσουν μαζί ή να κάνουν οικογένεια.

Θέτοντας ηλικιακά κίνητρα για τη δημιουργία νέων επιχειρήσεων.

Οργανώνοντας ένα σχέδιο για τον επαναπατρισμό νέων επιστημόνων.

Δίνοντας πραγματική στήριξη στην πολιτιστική δημιουργία.

Με λίγα λόγια, χρειαζόμαστε ένα ολιστικό σχέδιο για τις Ελληνίδες και τους Έλληνες που γεννήθηκαν τον 21ου αιώνα.

Ένα σχέδιο προσαρμοσμένο στις ανάγκες και τις επιθυμίες τους.

Πέμπτος άξονας, το περιβάλλον.

Πρέπει να παραδεχτούμε ότι έχουμε αργήσει ως χώρα δραματικά.

Ακόμα συζητάμε για την κλιματική κρίση ως κάτι που θα έρθει και όχι ως κάτι που είναι ήδη εδώ.

Η αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης, δεν περιορίζεται στην επίτευξη του στόχου για μείωση των ρύπων. Κάθε πολιτική που προτείνουμε θα πρέπει να διαπνέεται από το κριτήριο της διατήρησης της περιβαλλοντικής ισορροπίας.

Βασικός άξονας λοιπόν της Νέας Κοινωνικής Συμφωνίας που προτείνουμε είναι μια στρατηγική που οδηγεί σε μια Ελλάδα που:

Κάθε χρόνο θα μειώνει το περιβαλλοντικό της αποτύπωμα.

Θα ολοκληρώσει τη δίκαιη μετάβαση και το τέλος της παραγωγής ενέργειας από ορυκτά καύσιμα.

Θα παράγει ενέργεια αποκλειστικά από ΑΠΕ, με τρόπο που φυσικά δεν θα διαταράσσει την περιβαλλοντική ισορροπία.

Και θα προστατεύσει τον φυσικό πλούτο της χώρας, την βιοποικιλότητα.

Έκτος άξονας οι θεσμικές τομές

Στη Δικαιοσύνη, στη Δημόσια Διοίκηση , στα Ανθρώπινα Δικαιώματα, είναι πια καιρός για μεγάλες τομές.

Στη Δικαιοσύνη : είναι κρίσιμο να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη των πολιτών στους φορείς απονομής της δικαιοσύνης.

Θέσαμε τις βάσεις και πρέπει να συνεχιστεί το πρόγραμμα απλοποίησης της νομοθεσίας και επιτάχυνσης της απονομής της δικαιοσύνης ενάντια στην πολυνομία και την κακονομία.

Στη Δημόσια Διοίκηση: Χρειαζόμαστε αποτελεσματική δημόσια διοίκηση.

Όχι δημόσιο των επιτελικών ημετέρων. Με διαφάνεια της διοικητικής δράσης,

με κοινωνική λογοδοσία

με περαιτέρω ενίσχυση του ΑΣΕΠ, με όραμα για τη στελέχωση της δημόσιας διοίκησης από τους νέους επιστήμονες.

Στα Δικαιώματα: Χρειαζόμαστε ένα ευρύτατο πλαίσιο θεσμικών αλλαγών όπως αρμόζει σε μια σύγχρονη, ευρωπαϊκή Δημοκρατία.

Ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος, δεν μπορεί τον 21ο αιώνα να διαχωρίζει κανέναν και καμία με βάση το φύλο, το χρώμα, την καταγωγή, τον σεξουαλικό προσανατολισμό.

Δεν μπορεί να αντιμετωπίζει ως πολίτες δεύτερης κατηγορίας τα παιδιά μεταναστών και προσφύγων που γεννιούνται και μεγαλώνουν στον τόπο μας.

Δεν μπορεί τέλος, να ποινικοποιεί την κοινωνική διαμαρτυρία και τις δημοκρατικές ελευθερίες.

Φίλες και φίλοι,

Η Κοινωνική Συμφωνία που περιέγραψα είναι ο κοινός τόπος για να κερδίσουμε μια ζωή μια ασφάλεια μια κοινωνία με δικαιοσύνη.

Για να βρει η πατρίδα ξανά το βηματισμό της στο μέλλον.

Είναι ένα σχέδιο ριζοσπαστικού ρεαλισμού, βασισμένο στις ανάγκες των Ελλήνων και τις απαιτήσεις της εποχής μας.

Είμαστε έτοιμοι να αναλάβουμε την ευθύνη αυτής της μεγάλης προσπάθειας.

Είμαστε έτοιμοι για μια νέα, ισχυρή προοδευτική διακυβέρνηση που θα φέρει τη χώρα εκεί που της αρμόζει.

Για το λόγο αυτό, επεξεργαστήκαμε και καταθέτουμε ένα Σχέδιο 11 Άμεσων Μέτρων Έκτακτης Ανάγκης.

Ένα σχέδιο που θα υλοποιούσαμε άμεσα την επόμενη μέρα από την ανάληψη της διακυβέρνησης του τόπου.

Ένα σχέδιο που είναι αναγκαίο να υλοποιηθεί αύριο το πρωί.

Μέτρο πρώτο :

Ενίσχυση του ΕΣΥ άμεσα με 15.000 μόνιμες προσλήψεις.

Για να οχυρώσουμε την πρώτη γραμμή άμυνας της χώρας απέναντι στην πανδημία.

Μέτρο δεύτερο :

Ενίσχυση των δημόσιων σχολείων άμεσα, με 15.000 μόνιμες προσλήψεις εκπαιδευτικών.

Για να διευκολυνθεί το εκπαιδευτικό έργο και να μην κάνουν τα παιδιά μας μάθημα στοιβαγμένα σε τάξεις των 26-27 ατόμων.

Μέτρο τρίτο :

Επιδότηση της εργασίας, για όσο διαρκεί η κρίση.

Η πρότασή μας περιλαμβάνει την κάλυψη από το κράτος του συνόλου των ασφαλιστικών εισφορών και του 40% του μισθού των εργαζομένων, με υποχρέωση καταβολής του υπόλοιπου 60% του μισθολογικού κόστους από την επιχείρηση.

Μέτρο τέταρτο :

Εισόδημα έκτακτης ανάγκης σε όσους έχουν πληγεί οικονομικά από την πανδημία, για όσο διαρκεί η κρίση.

400€ για το πρώτο ενήλικο μέλος του νοικοκυριού, 200€ για κάθε πρόσθετο ενήλικο μέλος και 100€ για κάθε παιδί.

Το εισόδημα αυτό θα καλύπτει όσους πολίτες είδαν το εισόδημά τους να μειώνεται λόγω της πανδημίας, στηρίζοντας έμπρακτα όχι μόνο τους άνεργους, τους εποχικά εργαζόμενους και τους εργαζόμενους στον πολιτισμό, αλλά και τους πληττόμενους ελεύθερους επαγγελματίες και αυτοαπασχολούμενους.

Μέτρο Πέμπτο :

Μη-επιστρεπτέα ενίσχυση στις επιχειρήσεις

Όλοι οι έμμεσα ή άμεσα πληττόμενοι, αυτοαπασχολούμενοι και επιχειρήσεις θα έχουν πρόσβαση σε μη επιστρεπτέα ενίσχυση ύψους 2.000 ευρώ ανά εργαζόμενο, με μέγιστη ενίσχυση ανα επιχείρηση τις 100.000 ευρώ, με μοναδικό κριτήριο τη διατήρηση των θέσεων και σχέσεων εργασίας.

Μέτρο έκτο :

Μείωση ΦΠΑ στην εστίαση από το 13% στο 6%, για όσο διαρκεί η κρίση.

Μέτρο έβδομο :

Επιδότηση 40% του ενοικίου των πληττόμενων επιχειρήσεων, για όσο διαρκεί η κρίση.

Διότι για την πλειοψηφία των μικρών πληττόμενων επιχειρήσεων αποτελεί ζήτημα επιβίωσης η ελάφρυνση από το βάρος του ενοικίου.

Με την πρότασή μας ωφελούνται οι επιχειρήσεις αυτές αλλά δεν βλέπουν μείωση του εισοδήματός τους οι ιδιοκτήτες ακινήτων.

Μέτρο όγδοο:

Επιστροφή στους αγρότες του ειδικού φόρου κατανάλωσης στο πετρέλαιο. Ένα μέτρο που θα μειώσει το κόστος παραγωγής και θα δώσει ανάσα σε χιλιάδες παραγωγούς στον πρωτογενή τομέα.

Μέτρο ένατο:

Μόνιμη κατάργηση της εισφοράς αλληλεγγύης για όλα τα εισοδήματα έως 40.000€ και μείωση των συντελεστών για εισοδήματα από 40.000€ έως 65.000€.

Προφανώς στο δικό μας σχέδιο η μείωση αυτή αφορά και τους συνταξιούχους και τους δημόσιους υπαλλήλους και δεν προχωρά σε αδιανόητους αποκλεισμούς που κινητοποιεί κοινωνικούς αυτοματισμούς παλιών εποχών.

Μέτρο δέκατο :

Μόνιμη κατάργηση του τέλους επιτηδεύματος.

Ένα μέτρο που θα ελαφρύνει σημαντικά επιχειρήσεις, ελεύθερους επαγγελματίες και εργαζόμενους με μπλοκάκι.

Και τέλος Μέτρο 11ο :

Μόνιμη μείωση της προκαταβολής φόρου στο 50%.

Ένα μόνιμο μέτρο που θα προσφέρει σημαντική ελάφρυνση στο σύνολο των επιχειρήσεων και των ελεύθερων επαγγελματιών.

Κυρίες και Κύριοι,

Η Ελλάδα δεν μπορεί να χάσει ακόμα μια δεκαετία στα χέρια αυτών που τη χρεοκόπησαν.

Οι Έλληνες δε μπορούν να ζουν μέσα στην ανασφάλεια και την αδικία.

Οι νέοι και οι νέες δεν μπορούν να ζουν σε μια χώρα που τους υποτιμά και τους περιορίζει.

Γνωρίζουμε πολύ καλά τις μεγάλες δυσκολίες.

Όμως πιστεύουμε βαθιά στις ικανότητες και τη δημιουργικότητα αυτού του λαού.

Σήμερα ξεκινά ένας μεγάλος συλλογικός αγώνας για να σταματήσουμε τη κατηφόρα.

Και να φέρουμε την Ελλάδα εκεί που αξίζει στις γενιές του τώρα και τις γενιές του αύριο.

Κάθε δημοκρατικός άνθρωπος καθε προοδευτικός πολίτης έχει θέση σ αυτή τη μεγάλη προσπάθεια.

Και στις δύσκολες μέρες που ζούμε ας μη ξεχνάμε :

Πάντα, το πιο βαθύ σκοτάδι είναι λίγο πριν την αυγή.

Σας ευχαριστώ.